Almanca Okuma Kuralları
Okuma Kuralları
Merhaba arkadaşlar, nasılsınız umarım iyisinizdir. Bugün sizlere Almanca da okuma kurallarını öğreteceğim. Ayrıntılı bir şekilde yazacağım bu kuralları. Bu yazımı okuduktan sonra Almanca cümleleri, kelimeleri vs. okuyabileceksiniz.
Almanca genel olarak yazıldığı gibi okunur, fakat Almancanın kendine özgü bazı okunuş biçimleri vardır. Bunlar şöyledir;
ä: Üzerinde inceltme işareti (Umlaut) bulunan (a) ünlüsü, [e] olarak okunur.
Örnek: (die) Anständigkeit [Anştendihkayt]: Namusluluk, Dürüstkük
aa: Uzun a [a:] olarak okunur.
Örnek: (der) Waage [va:ge]: Terazi, Tartı, Kantar ve Terazi Burcu.
ai: [ay] diye okunur.
Örnek: laichen [layhın]: Yumurtlamak.
ei: [ay] diye okunur.
Örnek: (das) Kleid [Klayd]: Elbise, Giysi.
ey: [ay] diye okunur.
Örnek: Özel İsim: Keyler [Kayla]
äu: [oy] diye okunur.
Örnek: bläulich [bloylih]: Mavimsi, Mavimtrak
eu: [oy] diye okunur.
Örnek: neu [noy]: Yeni
c: Yabancı sözcüklerde:
1. (a,o,u) ve ünsüzlerin önünde [k] olarak okunur.
Örnek: (das) Café [ka'fe:]: Kahve
2. (ä,e,i,y) önünde [ts] olarak okunur.
Örnek: (der) Cent [tset]: Sent
ch: (a,o,u) gibi kalın ünlülerden sonra geldiğinde, gırtlaktan çıkan hırıltılı [h] sesi gibi okunur.
Örnek: (das) Fach [Fah]: (Çantının) Göz, (Dolapta) Bölme
2. (e,i,ö,ü) gibi ince ünlülerden sonra geldiğinde ince [h] gibi okunur.
Örnek: (das) Licht [Liht]: Işık
chs: [ks] olarak okunur.
Örnek: (die) Deichsel [dayksıl]: Arış
x: [ks] olarak okunur.
Örnek: (die) Xanthippe [ksan'tipe]: Eli maşalı, Şirret
ck: [k] diye okunur.
Örnek: blicken: bakmak
dsch: [c] diye okunur.
Örnek: (der) Dschihad [Cihad]: Cihat
dt: [t] diye okunur.
Örnek: (der) Stadtführer [statfü:ra): Şehir Rehberi
e: (t,l,n) gibi ünsüzlerden sonra [ı] diye okunur.
Örnek: speisen [şpayzın]: Tükürmek, Kusmak
ee: Uzun e [e:] olarak okunur.
Örnek: (das) Meer [me:a]: Deniz
g: Genel olarak Türkçe deki gibi [g] diye okunur, fakat sözcük sonundayken önünde ''i'' ünlüsü hariç bir ünlü var ise [k] olarak okunur.
Örnek: Montag [Montak]: Pazartesi
2. Yabancı sözcüklerde ise [j] olarak okunur.
Örnek: (der) Garage [gara:je]: Garaj
h: Sözcüğün ve hecenin başında Türkçe deki gibi [h] olarak okunur.
Örnek: (der) Hut [hu:t]: Şapka
2. Bu harfimiz sözcüğün ortasında ya da sonunda bulunursa hiç okunmaz ve kendinden önce gelen ünlüyü uzatır.
Örnek: (der) Lähmung [Le:mung]: Felç, Kötürümlük
ie: Uzun i [i:] olarak okunur.
Örnek: (der) Krieger [Kri:ga]: Savaşçı
ig: -ig soneki, sözcüğün ya da hecenin sonunda [ih] olarak okunur.
Örnek: Mäßig: Ölçülü, ılımlı
2. -ig den sonra bir ünlü geldiğinde [g] diye okunur.
Örnek: (die) Liga [Liga]: Lig
3. -ig den sonraki hecede (ch) varsa [k] diye okunur.
Örnek: königlich [köniklih]: kral gibi
j: [y] diye okunur.
Örnek: jemand [ye:mant]: biri, birisi
2. Türkçedeki (j) sesi, Almancada yabancı kökenli sözcüklerde ön ve içseste (g ve j) bulunan sözcüklerde yer alır.
Örnek: (das) Journal [jorna:l]: dergi, günlük defter.
ng: Genizden söylenir. [g] oldukça hafif okunur.
Örnek: (der) Hering [he:ring]: Ringa
oo: Uzun o [o:] olarak okunur.
Örnek: (der) Zoo [tso:]: Hayvanat Bahçesi
pf: Her iki ünsüz harfte okunur.
Örnek: (der) Pfahl [pfa:l]: Kazık, Direk
ph: Sadece yabancı sözcüklerde [f] olarak okunur.
Örnek: (die) Photosphäre [fotosfere]: Fotosfer
q: ''u'' ile birlikte [kv] olarak okunur.
Örnek: (der) Quark [kvark]: Çölek, Lor
r: Sözcük sonunda kısa [a] okunur.
Örnek: mir [mi:a]: Bana
s: Ünlü harfin önünde [z] diye okunur.
Örnek: setzen [zetsın]: Koymak, Oturtmak
2. Sözcük başında ''s'' harfinden önce (p,t) ünsüzleri geldiğinde [ş] olarak okunur.
Örnek: spazieren [şpazi:rın]: dolaşmak
3. Sözcük içinde ya da sonunda ise [s] olarak okunur.
Örnek: artikel olan das [das]
sch: [ş] diye okunur.
Örnek: schwören [şvörın]: Yemin etmek
ss: Her iki [s] ünsüzü de söylenir.
Örnek: lassen [lassın]: Bırakmak
ß: (Scharfes es) iki [s] ünsüzüne denktir. İki ünlü harfin arasında bulunursa ilk ünlü harf uzun okunur.
Örnek: spaßen [şpa:sın]: Şaka yapmak, Şakalaşmak
tion: [syo:n] diye okunur.
Örnek: international [internasyo:nal]: Uluslararası
tsch: [ç] diye okunur.
Örnek: Deutsch [doyç]: Almanca
tz: [ts] olarak okunur.
Örnek: setzen [zetsın]: Koymak, Oturtmak
z: [ts] olarak okunur.
Örnek: zumachen [tsumahın]: Kapanmak, Acele Etmek
v: [f] olarak okunur.
Örnek: vollmachen [folmahın]: Bir şeyi doldurmak
2. Yabancı sözcüklerin başında ya da ortasında [v] diye okunur.
Örnek: (das) Volumen [Volu:mın]: Hacim
w: [v] diye okunur.
Örnek: was [vas]: ne
y: Yabancı dillerden alınan sözcüklerde yer alan bu harf [ü] olarak okunur.
Örnek: (das) Symbol [zümbo:l]: Simge, sembol
Evet arkadaşlar bu yazımızda anlatacağım bu kadar yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim. Umarım sizlere yardımcı olabilmişimdir. Bir sonra ki yazımda görüşmek dileğiyle kendinize iyi bakın. İyi günler dilerim.
ch: (a,o,u) gibi kalın ünlülerden sonra geldiğinde, gırtlaktan çıkan hırıltılı [h] sesi gibi okunur.
Örnek: (das) Fach [Fah]: (Çantının) Göz, (Dolapta) Bölme
2. (e,i,ö,ü) gibi ince ünlülerden sonra geldiğinde ince [h] gibi okunur.
Örnek: (das) Licht [Liht]: Işık
chs: [ks] olarak okunur.
Örnek: (die) Deichsel [dayksıl]: Arış
x: [ks] olarak okunur.
Örnek: (die) Xanthippe [ksan'tipe]: Eli maşalı, Şirret
ck: [k] diye okunur.
Örnek: blicken: bakmak
dsch: [c] diye okunur.
Örnek: (der) Dschihad [Cihad]: Cihat
dt: [t] diye okunur.
Örnek: (der) Stadtführer [statfü:ra): Şehir Rehberi
e: (t,l,n) gibi ünsüzlerden sonra [ı] diye okunur.
Örnek: speisen [şpayzın]: Tükürmek, Kusmak
ee: Uzun e [e:] olarak okunur.
Örnek: (das) Meer [me:a]: Deniz
g: Genel olarak Türkçe deki gibi [g] diye okunur, fakat sözcük sonundayken önünde ''i'' ünlüsü hariç bir ünlü var ise [k] olarak okunur.
Örnek: Montag [Montak]: Pazartesi
2. Yabancı sözcüklerde ise [j] olarak okunur.
Örnek: (der) Garage [gara:je]: Garaj
h: Sözcüğün ve hecenin başında Türkçe deki gibi [h] olarak okunur.
Örnek: (der) Hut [hu:t]: Şapka
2. Bu harfimiz sözcüğün ortasında ya da sonunda bulunursa hiç okunmaz ve kendinden önce gelen ünlüyü uzatır.
Örnek: (der) Lähmung [Le:mung]: Felç, Kötürümlük
ie: Uzun i [i:] olarak okunur.
Örnek: (der) Krieger [Kri:ga]: Savaşçı
ig: -ig soneki, sözcüğün ya da hecenin sonunda [ih] olarak okunur.
Örnek: Mäßig: Ölçülü, ılımlı
2. -ig den sonra bir ünlü geldiğinde [g] diye okunur.
Örnek: (die) Liga [Liga]: Lig
3. -ig den sonraki hecede (ch) varsa [k] diye okunur.
Örnek: königlich [köniklih]: kral gibi
j: [y] diye okunur.
Örnek: jemand [ye:mant]: biri, birisi
2. Türkçedeki (j) sesi, Almancada yabancı kökenli sözcüklerde ön ve içseste (g ve j) bulunan sözcüklerde yer alır.
Örnek: (das) Journal [jorna:l]: dergi, günlük defter.
ng: Genizden söylenir. [g] oldukça hafif okunur.
Örnek: (der) Hering [he:ring]: Ringa
oo: Uzun o [o:] olarak okunur.
Örnek: (der) Zoo [tso:]: Hayvanat Bahçesi
pf: Her iki ünsüz harfte okunur.
Örnek: (der) Pfahl [pfa:l]: Kazık, Direk
ph: Sadece yabancı sözcüklerde [f] olarak okunur.
Örnek: (die) Photosphäre [fotosfere]: Fotosfer
q: ''u'' ile birlikte [kv] olarak okunur.
Örnek: (der) Quark [kvark]: Çölek, Lor
r: Sözcük sonunda kısa [a] okunur.
Örnek: mir [mi:a]: Bana
s: Ünlü harfin önünde [z] diye okunur.
Örnek: setzen [zetsın]: Koymak, Oturtmak
2. Sözcük başında ''s'' harfinden önce (p,t) ünsüzleri geldiğinde [ş] olarak okunur.
Örnek: spazieren [şpazi:rın]: dolaşmak
3. Sözcük içinde ya da sonunda ise [s] olarak okunur.
Örnek: artikel olan das [das]
sch: [ş] diye okunur.
Örnek: schwören [şvörın]: Yemin etmek
ss: Her iki [s] ünsüzü de söylenir.
Örnek: lassen [lassın]: Bırakmak
ß: (Scharfes es) iki [s] ünsüzüne denktir. İki ünlü harfin arasında bulunursa ilk ünlü harf uzun okunur.
Örnek: spaßen [şpa:sın]: Şaka yapmak, Şakalaşmak
tion: [syo:n] diye okunur.
Örnek: international [internasyo:nal]: Uluslararası
tsch: [ç] diye okunur.
Örnek: Deutsch [doyç]: Almanca
tz: [ts] olarak okunur.
Örnek: setzen [zetsın]: Koymak, Oturtmak
z: [ts] olarak okunur.
Örnek: zumachen [tsumahın]: Kapanmak, Acele Etmek
v: [f] olarak okunur.
Örnek: vollmachen [folmahın]: Bir şeyi doldurmak
2. Yabancı sözcüklerin başında ya da ortasında [v] diye okunur.
Örnek: (das) Volumen [Volu:mın]: Hacim
w: [v] diye okunur.
Örnek: was [vas]: ne
y: Yabancı dillerden alınan sözcüklerde yer alan bu harf [ü] olarak okunur.
Örnek: (das) Symbol [zümbo:l]: Simge, sembol
Evet arkadaşlar bu yazımızda anlatacağım bu kadar yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim. Umarım sizlere yardımcı olabilmişimdir. Bir sonra ki yazımda görüşmek dileğiyle kendinize iyi bakın. İyi günler dilerim.
